دعا
دعا و مناجات با پروردگار عالم، یکی از مسلمات دین عزیز ما یعنی اسلام است. در این باره نکات فراوانی گفته شده است. اما یکی از آنها این تلنگر قرآنی است که اگر دعای شما نبود، خداوند به شما اعتنایی نمی کرد!
« قل ما یعبؤا بکم ربی لو لا دعاؤکم »
اما سوال اینجاست که چه کنیم، تا دعای ما به استجابت نزدیک تر باشد؟
آیت الله بهجت رحمت الله علیه، نکاتی را برای استجابت دعا فرموده اند. برای مشاهده ی این نکات روی ادامه ی مطلب کلیک کنید.
جهت دعا این امور لازم است:
- ثنا و تعظیم و تمجید ساحت مقدس حضرت حق تبارک‌وتعالی؛
- اقرار به گناهان و اظهار ندامت از آن، که تقریباً به منزله توبه یا ملازم آن است؛
- صلوات بر محمد و آل‌محمد علیهم‌السلام، که وسیله و واسطه فیض هستند؛
- بکا و گریه، و اگر نشد تباکی، ولو خیلی مختصر.
و بعد از اینها درخواست حاجت.
که در این صورت، برآورده شدن حاجت برو و برگرد ندارد. البته اگر این مطالب در سجده باشد، مناسب‌تر است. و تأثیر بکا در این میان به جایی می‌رسد که در عمل اُم‌داوود و نیز در قنوت وتر آمده است: «فَإِن ذلِک عَلامَةُ الْإِجابَةِ؛ این نشانه مستجاب‌شدن [دعا] است»1 و در اذن دخول ائمه اطهار علیهم‌السلام نیز وارد شده است: «فَهُوَ عَلامَةُ [الْقَبوُلِ وَ] الإذْنِ؛ این علامت اذن [دخول و قبولی] است»2؛ یعنی راه تکوینی است به خدا، و ارتباط با غیب است، البته برای کسی که این مطالب را باور کند.
- بحارالانوار، ج۹۵، ص۴۰۴؛ اقبال‌الاعمال، ص۶۶۳
- بحارالانوار، ج۹۷، ص۲۱۱؛ ج۴۱۸، ص۱۹۹؛ البلدالأمین، ص۲۷۵؛ مصباح‌المتهجد، ص۷۱۹